Schroeven met een schroefdraad volgens DIN 84 hebben een cilinderkop en een metrische schroefdraad volgens ISO-norm. Ze worden ingedraaid met een sleufschroevendraaier. Wil je het met een moer vastzetten? Dan heb je ook een moersleutel nodig. Je gebruikt DIN 84-schroeven vooral voor lichte verbindingen van metaal, kunststof of soortgelijke materialen.

DIN 95-houtschroeven hebben een verzonken bolkop met gleufdrijfwerk of een I-Torx. Ze worden toegepast bij alle lichte bevestigingen in verschillende houtsoorten. Door de speciale kopvorm zijn deze schroeven over het algemeen zichtbaar.

DIN 96-houtschroeven zijn voorzien van een halfronde kop en een gleufdrijfwerk. Ze worden overal gebruikt waar de kop van de schroef een overeenkomstige persdruk moet overbrengen. Ook deze schroeven (schroefkoppen) zijn meestal zichtbaar.

Zeskante DIN 571-houtschroeven zijn schroeven met een zeskante kop, die je met een steeksleutel of een steeksleutelset (ratel) aandraait. Deze schroeven gebruik je bij alle zware houtverbindingen. In combinatie met de juiste plug kun je ze ook gebruiken in beton of steen. DIN 571-schroeven worden ook wel 'sleutelschroeven' genoemd.

DIN 603-schroeven met halfronde kop hebben een vierkante aanzet onder kop en moer. Deze schroeven staan bekend als slotbouten. De halfronde gladde kop maakt losdraaien vrijwel onmogelijk. Daarom werden deze schroeven vroeger vaak gebruikt voor de bevestiging van deursloten. Tegenwoordig functioneert de kop vooral om verwondingen te voorkomen. De schroef wordt overal ingezet waar twee houten elementen in doorsteekmontage met elkaar verbonden moeten worden (bijvoorbeeld stijlen en balken). De meegeleverde moer wordt voor de bevestiging gebruikt. Het vierkant onder de kop voorkomt het meedraaien van de schroef. Tip: gebruik ook passende ringen om de persdruk te vergroten en het materiaal tegelijkertijd te beschermen tegen beschadiging.

De zeskante stalen schroef volgens DIN 931 wordt vaak ten onrechte de 'machineschroef' genoemd. Het verschil met echte machineschroeven is de sterkteklasse 8.8 van DIN 931, die een hoge mate van trekvastheid en een hoge rekgrens garandeert. DIN 931-schroeven kunnen in alle voorgevormde metrische schroefdraden volgens ISO-norm, of bij doorsteekmontage gebruikt worden. Door de grote stevigheid worden ze meestal met een steeksleutel of met een inbussleutel aangedraaid. DIN 931-schroeven beschikken in principe over een gedeeltelijke schroefdraad en een zeskante kop.

Stalen DIN 933-schroeven zijn bijna identiek aan DIN 931-schroeven. Het enige verschil is dat DIN 933-schroeven in principe over een volledig schroefdraad beschikken en daarom meestal in een al aanwezig contraschroefdraad worden gedraaid.

DIN 963-schroeven zijn schroeven met een metrisch schroefdraad volgens ISO-norm. Ook hebben deze schroeven een verzonken kop met een eenvoudig gleufdrijfwerk. De verzonken kop maakt vlak verzinken in het materiaal mogelijk (meestal profielen, dunne platen, metaal en dergelijke).

DIN 965-schroeven lijken heel erg op DIN 963-schroeven. Maar DIN 965-schroeven hebben een kruiskop als drijfwerk. Daardoor kun je ze ook machinaal verwerken en worden ze bijvoorbeeld veel gebruikt in industriële massafabricage.

Opvallende aan de DIN 912-schroeven is de cilinderkop. Hier zit meestal een inbus in verwerkt. Deze schroef beschikt over een metrisch schroefdraad volgens ISO-norm en komt voor in uitvoeringen met een volledig en gedeeltelijk schroefdraad. DIN 912-schroeven worden toegepast in situaties waar bijvoorbeeld een buitenzeskantschroef, door gebrek aan ruimte voor het gereedschap, niet verwerkt kan worden. Wanneer een schroef nodig is op slechte en moeilijk toegankelijke locaties (bijvoorbeeld in motoren of machines) is deze schroef ideaal.

DIN 7504-boorschroeven hebben een plaatschroefdraad die zelf zijn contraschroefdraad vormt, kneust of snijdt. De kopvormen zijn al even veelzijdig als de soorten drijfwerken. Bij HORNBACH vind je ze in uitvoeringen met verzonken kop, kruiskop of als zeskantkop. Overal waar een stabiele verbinding van platen en profielen nodig is, zijn deze schroeven een perfecte keuze.

Schroeven worden van drie verschillende materialen gemaakt:

• Staal: staal is het standaardmateriaal voor normale belasting. Stalen schroeven hebben meestal een speciale oppervlaktebehandeling ondergaan. De meest gebruikte behandelingen zijn galvaniseren of verchromen. Je gebruikt staalschroeven vooral ín huis.
• Roestvrijstaal: roestvrijstalen schroeven en moeren zijn absoluut roestvrij en worden vooral buitenshuis gebruikt. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen roestvrijstaal A2 en roestvrijstaal A4. In beide gevallen gaat het om een legering van chroom en nikkel.
• Messing: messing is een niet roestende legering van koper en zink. Schroeven van dit materiaal zijn er in twee soorten: blank of gegalvaniseerd (vernikkeld of verchroomd). Messing schroeven worden gebruikt voor sanitair.

Er zijn drie verschillende soorten schroefdraad:

• Een metrische ISO-schroefdraad heeft een voorgevormd contraschroefdraad of een moer nodig voor een goede bevestiging.
• Een houtschroefdraad snijdt doorgaans zelf zijn contraschroefdraad en is daardoor zeer goed bestand tegen uittrekken.
• Een metalen schroefdraad vormt of snijdt eveneens zelf de benodigde contraschroefdraad.